کد مطلب:148586 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126

گفتار امام با عمر سعد و توبه ی حر
پس از آن، امام حسین علیه السلام عمر بن سعد را طلبید، به او فرمود: «گمان می كنی مرا می كشی و صاحب ریاست ملك ری و گرگان


خواهی شد، سوگند به خدا به مراد نمی رسی، هر چه می خواهی بكن، ولی بعد از من نه در دنیا، نه در آخرت روی شاد نخواهی دید.»

سخنان امام علیه السلام در دل تیره ی عمر سعد، اثر نكرد، او با خشم از حسین علیه السلام رو برگرداند.

اما سعادت و افتخار نصیب حر بن یزید ریاحی شد سخنان امام علیه السلام در دل او اثر كرده و او در دو راهی بهشت و جهنم، قهرمانانه راه بهشت را برگزید و با كمال قدرت تصمیم قاطع گرفت و به حضور امام آمد و توبه كرد، در حالی كه نیزه و سپرش را واژگون كرده بود و از روی شرم سرش را پایین انداخته بود، در پیشگاه حسین علیه السلام عذرخواهی و توبه نمود، امام علیه السلام به او فرمود: آری خداوند توبه ات را می پذیرد، او بسیار خوشحال شد و از آن پس جزء یاران حسین علیه السلام گردید و به نصحیت قوم پرداخت، چند نفر از برادران و غلامانش به او پیوستند... و سرانجام در راه حسین علیه السلام به شهادت رسیدند و به نقل بعضی و اولین شهید راه حسین علیه السلام بود. [1] .


[1] اعلام الوري، ص 239- امالي صدوق، ص 106.